εξακότυλος

ἑξακότυλος, -ον και ἑξακοτυλιαῑος, -α, -ον (Α)

αυτός που χωρά, περιλαμβάνει έξι κοτύλες.

[ΕΤΥΜΟΛ. < εξα- < ἕξ (πρβλ. εξάγραμμα) + κοτύλη].